κεντροβριθής

κεντροβριθής, -ές (Μ)

αυτός που πιέζεται από κάποιο βάρος προς το κέντρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κέντρο + -βριθής (< βρῖθος), πρβλ. πυρι-βριθής, σαυρο-βριθής].